1530	Wielki Książę Litwy Zygmunt Stary Król Polski potwierdził nadane wcześniej kościołowi i miastu przywileje
1557	Pasvalys wpisało się do historii za sprawą podpisania tutaj sojuszu między Zygmuntem Augustem w władcą Inflant przeciwko Wielkiemu Księstwu Moskiewskiemu
1580	Stefan Batory zgodził się na włączenie Pasvalys do Kapituły Wileńskiej (struktura kościelna) zobowiązując jednocześnie Kapitułę do zorganizowania w Pasvalys  szkoły parafialnej i odbudowy kościoła
1787	zbudowano trzeci kościół – tym razem murowany
1804	odkryto pokłady wód mineralnych
lata 20-te XX wieku	otworzono w mieście gimnazjum i szkołę zawodową kupiecką i przemysłową

Obecnie w Pasvalys funkcjonują poza gimnazjum dwie szkoły podstawowe. Na głównym placu miasta stoi monument świadczący o więziach Litwy i tego regionu ze Skandynawią i innymi państwami.

ZABYTKI

Kościoły:

Kościół Św. Jana Chrzciciela (pierwszy kościół kamienny zbudowany w latach 1779-1787, w 1887 dobudowano dwie wieże, a w 1907 dzwonnicę, w której funkcjonowała również biblioteka parafialna.

Kościół Świętej Trójcy (budowę rozpoczęto w 1792 w miejscu spalonej przez błyskawicę drewnianej kaplicy cmentarnej, kościół jest wartościowym przykładem wczesnego klasycyzmu.

Kościół Św. Piotra i Pawła (zbudowany w 1782 roku w małej miejscowości Krincinas 8 km na południowy wschód od Pasvalys w stylu późnobarokowym z dobudowaną na początku XX wieku dzwonnicą)

Kościół Świętej Maryi Dziewicy w Pumpenai (zlokalizowany w pobliżu autostrady Via Baltica, wybudowany w 1818 roku w stylu późnego baroku i klasycyzmu, siedzibę swoją miał tutaj zakon Karmelitów zamknięty jednak przez cara w 1832 roku, w następnych latach budynek stał się kościołem parafialnym.

Kościół w Svobiskis powstał w 1789 roku w miejscu spalonego kościoła, istniejący kościół otoczony jest rozległym cmentarzem.

Kościół Jezusa Chrystusa usytuowany w małej miejscowości, zbudowany z cegły w 1803 roku w stylu barokowym i klasycystycznym, woda w strumieniu płynącym obok kościoła znana jest z właściwości leczniczych.

Gegabrasta – wioska prawosławnych Rosjan przybyłych w to miejsce po powstaniu w 1963 roku i wywózce powstańców na Syberię, przed II wojną światową żyło tutaj 300 Rosjan, obecnie wioska liczy około 30 mieszkańców, głównie emerytów.

PRZYRODA REGIONU PASVALYS

Charakterystyczną cechą tutejszego krajobrazu są osobliwe twory geologiczne powstałe w wyniku erozji, wietrzenia i innych procesów geologicznych zwane przez tutejszych mieszkańców „smegduobes”. Jest to rodzaj zapadlisk w kształcie kominów powstałych w wyniku odpowiedniego ułożenia warstw geologicznych. 300 mln lat temu utworzyły się tutaj skały wapienne i gipsowe przykryte później (w okresie ostatniej epoki lodowcowej) naniesionymi przez lądolód warstwami iłów, piasków i gliny o grubości od 1 do 15 metrów. Woda łatwo wypłukuje wapń i gips z dolnych warstw a nawis iłów i piasków załamuje się pod własnym ciężarem tworząc wspomniane wcześniej kształty kominowe.

Krajobraz tego okręgu widziany z lotu ptaka odznacza się wieloma zakolami rzecznymi, zagajnikami i zabytkowymi zabudowaniami oraz parkami. Jednym z najbardziej znanych jest park dworski Joniskelis powstały w połowie XVIII wieku. Jest on dobrze utrzymanym, kameralnym i ulubionym miejscem organizacji imprez kulturalnych i wypoczynku.

Istnieją tu liczne rezerwaty chroniące twory geologiczne, pomniki przyrody nieożywionej oraz charakterystyczne dla północnej Litwy kompleksy lasów liściastych.

OKRĘG PASVALYS – DANE LICZBOWE

Powierzchnia: ok. 129 tys. ha

Ludność okręgu: 34,9 tys.

Ludność miasta Pasvalys: 8,7 tys.

Więcej informacji: www.pasvalys.lt